چکیده:

در این پایان‌نامه، به بررسی چالش‌های مرتبط با ادغام فناوری برداشت‌گر انرژی در سامانه‌های بحرانی‌-مختلط می‌پردازیم. سامانه‌های بلادرنگ که نیازمند پردازش دقیق و به موقع وظایف هستند، نقش حیاتی در حوزه‌های مختلف از جمله سامانه‌های کنترل، پردازش سیگنال، و سامانه‌های تعبیه‌شده ایفا می‌کنند. این سامانه‌ها عموماً به باتری‌ها به عنوان منبع اصلی انرژی متکی هستند، اما محدودیت‌های عمر باتری و نیاز به تعویض یا شارژ مکرر، چالش‌های جدی در کاربردهای مستمر و پایدار ایجاد می‌کند. یکی از راه‌حل‌های نوآورانه برای غلبه بر محدودیت‌های باتری، استفاده از فناوری برداشت‌گر انرژی است. این فناوری با جمع‌آوری انرژی از منابع محیطی همچون نور خورشید، حرارت، و ارتعاشات، امکان تأمین انرژی مستمر و تجدیدپذیر را فراهم می‌کند. برداشت‌گر انرژی می‌تواند پایداری و عمر سامانه‌های بلادرنگ را افزایش دهد و وابستگی به باتری‌ها را کاهش دهد. بااین‌حال، ناپایداری و تغییرپذیری منابع انرژی محیطی، چالش‌های جدیدی را در مدیریت منابع انرژی به وجود می‌آورد. در این تحقیق، ما به بررسی و تحلیل چالش‌ها در سامانه‌های بحرانی‌-مختلط می‌پردازیم که وظایف با سطوح مختلف بحرانی را مدیریت می‌کنند. این سامانه‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در شرایط بحرانی، وظایف بحرانی با اولویت بالاتری نسبت به وظایف غیربحرانی اجرا شوند. اما ادغام برداشت‌گر انرژی در این سامانه‌ها به دلیل ناپایداری انرژی محیطی و عدم قطعیت در زمان‌بندی ورود به حالت بحرانی، پیچیدگی‌های قابل‌توجهی دارد. هدف اصلی این پایان‌نامه، ارائه‌ی الگوریتم جدید برای مدیریت کارآمد انرژی در سامانه‌های بحرانی‌-مختلط است. این الگوریتم با تمرکز بر بهینه‌سازی مصرف انرژی و اطمینان از اجرای به موقع وظایف بحرانی، به دنبال بهبود پایداری و کارایی سامانه‌های بلادرنگ است. نتایج این پژوهش می‌تواند به کاهش وابستگی به باتری‌ها، افزایش بهره‌وری انرژی و دستیابی به سامانه‌های پایدارتر و کارآمدتر منجر شود.

ارائه ­دهنده:
 مصطفی تمیمی‌ پور
  استاد راهنما:: دکتر حاکم بیت‌الهی
هیات داوری: 
 دکتر حامد فربه
دکتر امیرمهدی حسینی منزه

 

  ساعت: ۱۷

مکان: دانشکده مهندسی کامپیوتر،سالن سمینار (طبقه سوم)